Kız bebek isimleri ve anlamları

Ebeveynlerin en çok üzerinde düşündüğü konulardan biri de doğacak bebeklerine verecekleri isimdir. Sizler için hazırladığımız bu yazı da en popüler bebek isimlerini ve anlamlarını bir arada bulabileceksiniz. İşte kız bebek isimleri anlamlarıyla birlikte sizlerle.

A

• AÇANGÜL (Açılan gül çiçeği)
• AÇILAY (Ay’ın şekilleri, yansıması)
• ADAL (Ün kazan)
• AFET (Ortalığı birbirine katacak kadar güzel kadın)
• AĞÇA (Temiz, saf)
• AHENK (Uyum)
• AHSEN (Çok güzel, olağanüstü güzel)
• AHU (Ceylan, karaca)
• AHUSE (Coşkulu güzellik)
• AJLAN (Hızlı, çabuk, telaşlı)
• AKASYA (Güzel kokulu bir süs bitkisi)
• AKEL (Eli uğurlu anlamında)
• AKGÜN (Parlak gün, uğurlu gün, ışıklı gün)
• AKSU (Anadolu’da değişik boylarda birçok akarsuyun adı)
• AKŞİN (Beyaz tenli kadın)
• AKTAN (Ak renkli tan; Kutlu tan, uğurlu tan)
• ALA (Ela karışık renkli, alaca; Benekli; Tam olgunlaşmamış, yarı olmuş)
• ALÇİN (Kızıl renkli küçük bir kuş)
• ALEDA (Nazlı, kaprisli)
• ALEV (Yanan cisimlerin görüntüsünü tarif etmek için kullanılan bir kelime)
• ALEYNA (Bizim üzerimize olsun)
• ALGIN (Birine gönül vermiş, vurgun, tutkun)

B

• BADE (Aşk, kutsal sevgi)
• BAHA (Değerli, kıymeti çok)
• BAHAR (Yazla kış arasında olan mevsim)
• BALA (Yavru çocuk)
• BALCA (Bal gibi, bala benzer)
• BALIN (Yar, sevgili)
• BALKIN (Pırıldayan, parlak)
• BALKIZ (Bal kadar tatlı kız)
• BANU (Prenses; Hanımefendi)
• BAŞAK (Arpa çavdar gibi ekinlerin tanelerini taşıyan baş kısmı)
• BEDİZ (Resim, tasvir, süs, bezek)
• BEGÜM (Hanım; Timuroğulları’ndan gelen prenses)
• BEHİN (İyinin iyisi)
• BELDE (Memleket, şehir, kasaba)
• BELEMİR (Peygamber çiçeği olarak biliniyor. Gizli çiçek anlamında)
• BELEN (Bel, geçit; İki dağ arasından geçen yol)

C

• CANA (Can’ın – e hali)
• CANAN (Gönülden sevilmiş, yar)
• CANDAN (İçten, gönülden)
• CANDAŞ (Candan, değerli dost)
• CANEDA (İçten, sevimli kişi)
• CANFEZA (Müzikte bileşik bir makam)
• CANKIZ (Sevilen, sevimli, şirin kız)
• CANKUT (Sevimli, cana yakın)
• CANSU (Yaşam veren su)
• CEMRE (Ateş parçası, kor; şubat ayında bir hafta arayla hava, su ve toprakta oluştuğu sanılan sıcaklık yükselişi)
• CEREN (Çok hızlı koşan, gözlerinin güzelliğiyle ünlü, ince bacaklı, zarif hayvan; ceylan)
• CEVZA (İkizler burcunun eski adı)
• CEYDA (İnce-uzun boyunlu ve güzel)

Ç

• ÇEVREN (Gökyüzünün yerle bitişik gibi görünen kenarları, ufuk)
• ÇİÇEK (Bir bitkinin değişik renklerle bezenmiş kokulu bölümü)
• ÇİĞDEM (Akdeniz çevresinde yetişen çok renkli kır bitkisi)
• ÇIĞLIK (İnce ve keskin bağırış)
• ÇİLER (Şarkılar söyleyen, şakıyan)
• ÇİSE(M) (Hafif yağan yağmur(um))
• ÇİSİL (İnce ince yağan yağmur)
• ÇOLPAN (Çoban Yıldızı)

D

• DALGA (Hareketli su kütlesi; Denizin rüzgarlı havada kabarıp kıyıya sürüklenmesi)
• DAMLA (Yağmur ya da bir sıvının çok küçük yuvarlak biçimli parçası)
• DEFNE (Yaprakları güzel kokulu, yaz-kış yeşil olan bir bitki)
• DEMET (Çiçek bağlamı, deste)
• DEMRE (Noel Baba’nın doğduğu sanılan tarihi yer)
• DENİZ (Yeryüzünün çoğunu örten engin su)
• DEREN (Toplayan, düzenleyen, pekiştiren)
• DERİN (Sığ olmayan)
• DERYA (Büyük deniz anlamında)
• DESEN (Çiçek, çizgi gibi süs şekilleri)
• DESTEGÜL (Mevlevi dervişlerinin giydiği ince kumaştan yelek)
• DEVİN (Hareket, kımıldanış)
• DEVRİM (Yerleşik toplumsal düzeni, köklü, hızlı ve geniş kapsamlı olarak niteliksel değiştirme ve yeniden biçimlendirme işlemi)
• DİCLE (Bir nehir adı)
• DİDE (Göz, göz bebeği)
• DİDEM (Gözüm gibi sevdiğim, sevgilim)
• DİLARA (Gönül alan, gönül okşayan)
• DİLAY (Gönle ışık saçan, ay kadar güzel)

E

• ECE (Türdeşleri arasında üstünlüğü yeteneği olan kadın, güzel kadın; Kraliçe)
• ECEGÜN (Çok güzel bir günde doğan)
• ECEM (Kraliçem, sevgili kraliçe anlamında)
• ECMEL (Çok güzel)
• EDA (Naz, cilve anlamında)
• EFSUN (Büyü, sihir)
• EGE (Türkiye’nin batısında yer alan deniz)
• ELÇİN (Deste, tutam)
• ELİF (Arap alfabesinin ilk harfi; Anadolu’da kibar, narin yapılı, ince-uzun anlamında kullanılır)
• ELVAN (Renkler, çeşitler)
• EMET (Bereket, bolluk)
• ENER (Dağ eteği)
• EREM (Cennet)
• ERENDİZ (Jüpiter gezegeninin adı)
• ERKE (Enerji, iş başarma gücü; Nazlı)
• ESEN (Sağlıklı, salim)
• ESER (Emek sonucu ortaya çıkan ürün, yapıt; Yok olmuş bir nesneden kalan parça)
• ESİN (Sabah rüzgarı)
• ESNA (Yüksek, yüce)

F

• FİLİZ (Tohumdan çıkan sürgün)
• FİRUZE (Açık mavi renkte, değerli bir süs taşı)
• FULYA (Nergisgillerden güzel kokulu sarı bir çiçek)
• FUNDA (Çalı ormanı, çalılık; Püskül, tepelik)
• FÜRUZAN (Parlayan, parlak)
• FÜSUN (Büyü)

G

•  GAMZE (1. Süzgün ve yan bakış. 2. Çenedeki ya da yanaktaki çukurluk)
• GİZEM (Aklın erişemediği veya çözülemeyen şey, sır)
• GÖKÇE (1. Güzel, gösterişli, mavi gözlü kimse. 2. Melek)
• GÖRKEM (Gösterişli, göz alıcı olma)
• GÜLAY (Güllerin açtığı ay)
• GÜLÇİN (Gül toplayan, gül devşiren)

H

• HANDE (Gülüş, gülme)
• HATİCE (Erken doğan kız çocuğu)
• HAYRÜNNİSA (Kadınların hayırlısı, uğurlusu)
• HAZAL (Kuruyup dökülen ağaç yaprakları)
• HÜLYA (1. Tatlı düş. 2. Kuruntu, vehim, hayal)
• HÜMEYRA (Kızıllık, pembelik)

I

• ILGAZ (1. Atın dörtnala koşması. 2. Hücum, akın. 3. Çankırı ilinin ilçe merkezi. 4. Anadolu’da bir dağ adı)
• ILGIN (1. Serap, belli belirsiz görünme. 2. Gök erimi, ufuk)
• IŞIL (Işıldayan, parlayan)
• ITIR (Işıldayan, parlayan)

İ

• İCLAL (1. Büyüklük, ululuk. 2. Saygı gösterme, ağırlama, ikram)
• İDİL (1. Volga Nehri’ne Türklerin verdiği isim. 2. Aşkla ilgili olup, köy ve kır yaşayışını anlatan kısa şiir veya yazı. 3. İçten ve saf aşk)
• İLAYDA (Su perisi)
• İLKAY (Ayın hilâl durumu, yeni ay)
• İREM (1. Cennete benzetilerek yapılan bahçe. 2. Efsanelerde, masallarda ve edebiyatta adı geçen mutluluk simgesi olan şehir veya bahçe)
• İZGİ (İyi, güzel, akıllı, adaletli)

J

• JALE (Kırağı, çiy)
• JEYAN (Coşmuş, kükremiş, kızgın)
• JULİDE (Karmakarışık, dağınık, birbirine girmiş)

K

• KADRİYE (Değer, kıymet, onurla ilgili)
• KAYRA (Büyük bir kimseden gelen iyilik, ihsan)
• KIVANÇ (1. Övünç, iftihar)
• KUMRU (Güvercinden küçük boz renkli kuş)
• KÜBRA (En büyük, çok büyük olan)

L

• LEMAN (Parlama, parıldama)
• LERZAN (Titreyen, titrek)
• LEYLA (1. Gece. 2. Saçları gece gibi simsiyah olan kadın. 3. Arabî ayların son gecesi)

M

• MELTEM (Yazın karadan denize doğru esen mevsim rüzgârı)
• MERİÇ (Balkan yarımadasının güneydoğu kesiminden geçen akarsu)
• MERVE (Mekke`de hacıların yedi kez gidip geldikleri kutsal dağın adı)
• MİNA (1. Şarap şişesi. 2. Mine. 3. Gökyüzü. 4. Liman)
• MİNE (1. Metal eşya üzerine vurulan renkli cam katmanı. 2. İnce ve parlak nakış. 3. Çiçekleri başak durumunda, alacalı, mavi veya menekşe renginde, ıtırlı bir bitki)
• MÜGE (İnci çiçeği)

N

• NAZ (Kendini beğendirmek için yapılan davranış, cilve)
• NAZAN (Nazlanan, nazlı, cilveli)
• NEHİR (1. Akarsu; ırmak. 2. Çok, bol, fazla)
• NEVA (1. Ses, ahenk, nağme. 2. Refah, mutluluk)
• NEVİN (Yeni, çok yeni)

O

• OLCAY (Baht, talih, şans)
• OYA (1. Genellikle ipek ibrişim kullanılarak iğne, mekik, tığ veya firkete ile yapılan ince dantel. 2. İnce, güzel, nazik)
• OYLUM (Vadi, çukur, oyuk)
• OYTUN (1. Kutsal, mübarek. 2. Beğenilen, güzel yer. 3. Alçak yer, ova)

Ö

• ÖZGE (1. Başka. 2. Yabancı. 3. İyi, güzel. 4. İki dağ arasındaki dereciklerin birleştiği yer. 5. Şakacı. 6. Cana yakın, sıcakkanlı)
• ÖZGEN (Özü geniş, rahat, sakin kimse)
• ÖZGÜ (1. Kutsal. 2. Özellikle birine ya da bir şeye ait olan)

P

• PELİN ( Yapraklarında acı, ıtırlı bir madde bulunan, hekimlikte ve içki yapımında kullanılan bir bitki.
• PERÇEM (1. Kâkül. 2. Yele. 3. Mızrak, bayrak gibi şeylerin başlarına konan püskül)
• PEREN (Ülker yıldızı)
• PERİHAN (1. Büyücü; perileri davet eden. 2. Periler hükümdarı)
• PİRAYE (Süs; ziynet)

R

• RABİA (1. Dördüncü. 2. Saatteki salisenin altmışta biri)
• RANA (Güzel, göze hoş görünen)
• RENGİN (1. Renkli, parlak renkli. 2. Güzel, hoş. 3. Süslü)
• REYHAN (Güzel kokulu bir süs bitkisi, fesleğen)
• RUŞEN (Aydın, parlak)
• RÜYA (1. Düş. 2. Hayal; umut)

S

• SERTAP (İnatçı, direngen)
• SILA (Doğup büyüdüğü yere gidip, ayrı kaldığı yakınlarına kavuşma)
• SİBEL (1. Buğday başağı. 2. Henüz yere düşmemiş yağmur damlası)
• SİMAY (Gümüşten ay, gümüş gibi parlak ay)
• SİNEM (“Gönlüm, yüreğim; çok sevdiğim” anlamında kullanılır)
• SUDE (1. Sürmüş, sürülmüş. 2. Ezilmiş, dövülmüş)
• SÜREYYA (Ülker yıldızı)

Ş

• ŞEBNEM (Çiy)
• ŞENAY (Parlak, canlı, neşeli ay)
• ŞEVVAL (Hicri takvime göre yılın onuncu ayı; İlk üç günü Ramazan Bayramıdır)
• ŞEYDA (Çılgın; Çok tutkun, âşık)
• ŞİMAL (Eski dilde kuzey)
• ŞULE (Alev, ateş alevi)
• ŞÜKRAN (İyilik bilme, gönül borcu)

T

• TUBA (1. Güzellik, iyilik, hoşluk. 2. Cennette bulunduğuna inanılan, dalları bütün cenneti gölgeleyen ilâhî ağaç)
• TUNA (1. Çok, bol. 2. Yavru. 3.Karaormanlardan doğan, Karadeniz`e dökülen, Avrupa`nın Volga`dan sonra en uzun ırmağı. 4. Görkemli, gösterişli)

U

• UĞUR (Kimi şeylerde, insanlarda görülen ve iyilik getirdiğine inanılan belirti veya iyilik kaynağı)
• UMAY (1. Orhun Yazıtları´nda geçen, çocukları ve hayvan yavrularını koruduğuna inanılan kadın Tanrı. 2. Devlet kuşu)
• UMUT (Ummaktan doğan güven duygusu, ümit)
• UTKU (Üstünlük, zafer)

Ü

• ÜLKEM (Yurdum, vatanım)
• ÜLKER (Boğa burcunda yedi yıldızdan oluşan takım)
• ÜLKÜ (Amaç edinilen, ulaşılmak istenen şey)
• ÜMİT (Umut)

V

• VERDA (Gül)
• VUSLAT (1. Ulaşma, yetişme. 2. Kavuşma, sevgiliye kavuşma)

Y

1. YAĞMUR (Hava yuvarındaki su buğusunun yoğunlaşmasıyla oluşan ve yeryüzüne düşen yağışın sıvı durumunda olanı)
2. YALIN (1.Gösterişsiz, sade. 2. Alev, ateş)
3. YANKI (Sesin bir yere çarpıp geri dönmesiyle duyulan ikinci ses, ses yansıması)
4. YAPRAK (Bitkilerin solunumunu sağlayan, çoğunlukla yeşil ve türlü biçimlerdeki bölümü)
5. YASEMİN (Beyaz, kırmızı veya sarı renkli, kokulu çiçekler açan bir ağ)

Z

• ZEREN (Anlayışlı, kavrayışlı, zeki)
• ZERRİN (1. Altından yapılmış. 2. Altın gibi sarı, parlak. 3. Fulya)