Ece Ayhan

Ece Ayhan Çağlar (d. 10 Eylül 1931 Muğla – ö. 13 Temmuz 2002 İzmir) Türk şair, etikçi. İkinci Yeni şiir akımının öncülerindendir.

Muğla’nın Datça ilçesinde, ailenin ikinci çocuğu dünyaya geldi. Babası Behzat Çağlar, 1933 yılına kadar devam ettiği işinden ayrılma kararı alarak ailesiyle birlikte Çanakkale‘ye yerleşti. Ece Ayhan, 1938 yılında Çanakkale’nin Eceabat kasabasında ilkokula başladı. İkinci sınıf eğitimi, Çanakkale İstiklal İlkokulu’nda sürdürüldü. Ailesinin 1940 yılında İstanbul’a taşınmasıyla üçüncü sınıfa Karagümrük’teki Hırka-i Şerif İlkokulu’nda devam etti ve ilkokul eğitimini burada tamamladı. Ortaokul eğitimine Zeyrek Ortaokulu’nda başladı ve liseyi Beyoğlu Lisesi’nde bitirdi. Bu okulun sonraki adı İstanbul Atatürk Erkek Lisesi olarak değiştirildi. 1953 yılında Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi’ne başlayarak aynı yıl içinde mezun oldu. 1962 yılında Deniz Hafize Hanım ile evlendi ve aynı yıl içinde kaymakam olarak atandığı Sivas’ın Gürün ilçesinde görevine başladı. Askerlik hizmetini 1964’te Tuzla Piyade Okulu’nda yedek subay öğrenci olarak tamamladı.

1966 yılında devlet memurluğundan ayrılarak İstanbul’a yerleşti. Burada Meydan Larousse ansiklopedisinde yazarlık, Sinematek’te ve Yeni Sinema Dergisi’nde müdürlük, Genç Sinema Grubu’nda yöneticilik gibi çeşitli işlerde bulundu. Ağaoğlu Yayınevi’nde kısa bir süre redaktörlük yaptı. Kanser hastalığına yakalanan eşi Deniz Hafize Hanım’ı 1968’de kaybetti. Ekonomik sıkıntılar ve genç yaşta dul kalması nedeniyle oğlunun bakımını eşinin ailesine bıraktı.

Sağlığının günden güne bozulması ve bacaklarının felç olması üzerine, yakın dostu şair Metin Üstündağ’ın yardımıyla Ağustos 1999’da Çapa Tıp Fakültesi’ne yatırılır. Buradaki tedavi giderleri SSK tarafından karşılanır. Sigorta kapsamı dışında kalan kurumlarda gördüğü tedavilerin giderleri ise, arkadaşlarının ve eserlerinin yayın hakkını alan Yapı Kredi Yayıncılık’ın yardımlarıyla karşılanır.

İstanbul’da önce Maltepe Huzurevi’ne, daha sonra da Özel Acıbadem Huzurevi’ne yerleştirilir. Daha sonra 2001’de Çanakkale’ye yerleşen şair 2002 yılında buradan da ayrılarak İzmir Büyükşehir Belediyesi Gürçeşme Huzurevi’ne yerleşti ve 13 Temmuz 2002’de burada vefat etti. 16 Temmuz 2002’de Eceabat ilçesi Yalova köyünde toprağa verildi.

Edebi yönü

• İkinci Yeni’nin en önemli şairlerinden olan sanatçı, İkinci Yeni ismi yerine, benimsediği bu anlayışa “Sivil Şiir” adını koymuştur.
• Şairin şiirlerinde kendine özgü bir dili, biçim ve anlam kaygısından uzak bir üslubu vardır. Kullandığı dil Ece Ayhan’ın sanatının mihver noktasıdır. Dili garip kullanmış, cümleleri ters düz etme gibi oyunlara başvurmuş ve bu yönüyle “görüntücü imge ustası” olarak anılmıştır.
• “Kimsesizlerin, sokaklarda yaşayanların, açların ve parklarda barınanların, dışlanmışların, orta ikiden ayrılanların, kabadayıların, berduşların, kısacası tarih dışına düşürülen lümpenlerin yanında rahat ediyorum ben.” diyen şair marjinal, ters, aykırı bir şairdir.

Eserleri

Şiir

• Kınar Hanım’ın Denizleri
• Bakışsız Bir Kedi Kara
• Ortodoksluklar, Devlet ve Tabiat
• Yort Savul (Toplu Şiirler)
• Zambaklı Padişah
• Çok Eski Adıyladır
• Sivil Şiirler
• Son Şiirler